Å, hjelp meg du som hjelpa kan!

Du ser kor sårt eg strider.

Mitt hjarta trøytt i tunge band,

forutan von seg vrider.

Mi naud eg kan ‘kje ut få sagt;

det vonde fekk så stor ei makt

som brand i barm det svider

Ja, hjelp meg du som hjelpa kan!

Til deg mi bøn eg sender

Du stridde sjølv og yvir vann;

du myrke-makti kjenner

Mi naud er stor, min strid er fæl,

vær hjå meg du som vil meg vel!

Då veit eg alt seg vender.

Arne Garborg

Lagre